(πηγή:
σταχυολόγηση από το http://www.uncsd2012.org/rio20/
και σχετικό άρθρο Τ.Σαράντη, Pegasus.gr). 1,4 δισεκατομμύρια άνθρωποι σε ολόκληρο
τον κόσμο δεν έχουν καθόλου πρόσβαση στην ηλεκτρική ενέργεια. 45% έχει αυξηθεί
ο αστικός πληθυσμός από το 1992. 2,5 χιλιοστά το χρόνο από το 1992 έχουν
αυξάνεται η στάθμη της θάλασσας. 16% ανήλθε η συμβολή της ανανεώσιμης ενέργειας
στον παγκόσμιο ενεργειακό εφοδιασμό. 80% των παγκόσμιων εκπομπών διοξειδίου του
άνθρακα προέρχονται από 19 χώρες. Η παραγωγή πλαστικών έχει αναρριχηθεί κατά
130% τα τελευταία 20 χρόνια. Αυτές είναι μερικές μόνο περιβαλλοντικές αλλαγές
που άφησαν τα ίχνη τους στον πλανήτη κατά τη διάρκεια των τελευταίων είκοσι
ετών και που βρίσκονται στο επίκεντρο της μελέτης ‘’Παρακολούθηση του
μεταβαλλόμενου περιβάλλοντός μας: From Rio to Rio+20’’, των Ηνωμένων Εθνών. Στην έκθεση αυτή αξιολογείται
η κατάσταση των τάσεων και της προοπτικής του παγκόσμιου περιβάλλοντος.
-Πληθυσμός.
Σε ό,τι αφορά τον πληθυσμό του πλανήτη, αναφέρεται ότι καθώς φθάνει τα 7
δισεκατομμύρια, ο αστικός πληθυσμός έχει αυξηθεί κατά 45% από το 1992. Το
ποσοστό των κατοίκων που διαβιώνει σε τρώγλες έχει ελαττωθεί από 46% το 1990
στο ένα τρίτο το 2010, χάρη στην αναβάθμιση των κατοικιών και της υγιεινής. Ο
αριθμός των μεγαλουπόλεων με τουλάχιστον 10 εκατομμύρια ανθρώπους έχει αυξηθεί
από 10 το 1992 σε 21 πέρυσι – μια αύξηση 110%. Περίπου 1,4 δισεκατομμύρια
άνθρωποι σε ολόκληρο τον κόσμο δεν έχουν συνολικά καμία πρόσβαση σε ηλεκτρική
ενέργεια.
-Παγκόσμιες
εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα. Σύμφωνα
με την έκθεση, οι παγκόσμιες εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα συνεχίζουν να
αυξάνονται, εξαιτίας της αυξανόμενης χρήσης των ορυκτών καυσίμων, με το 80% των
παγκόσμιων εκπομπών να προέρχονται από 19 χώρες. Σχεδόν όλοι οι παγετώνες των
βουνών σε όλο τον κόσμο υποχωρούν και γίνονται λεπτότεροι, με σοβαρές
επιπτώσεις στο περιβάλλον και την ανθρώπινη ευημερία. Η μείωση των παγετώνων,
όχι μόνο επηρεάζει την τρέχουσα άνοδο της στάθμης της θάλασσας, αλλά απειλεί
και την ευημερία περίπου του 1/6 του παγκόσμιου πληθυσμού. Οι στάθμες της
θάλασσας έχουν αυξηθεί κατά ένα μέσο ποσοστό περίπου 2,5 χιλιοστών το χρόνο από
το 1992.
-Ενεργειακές
τάσεις. Ακολουθώντας αυτές τις τάσεις από το 1992, η έκθεση καταδεικνύει
ότι η συμβολή της ανανεώσιμης ενέργειας (συμπεριλαμβανομένης της βιομάζας) στον
παγκόσμιο ενεργειακό εφοδιασμό ανήλθε κατ' εκτίμηση σε 16% το 2010. Η ηλιακή
και αιολική ενέργεια αποτέλεσε μόλις το 0,3% της συνολικής παγκόσμιας
ενέργειας. Η αυξανόμενη αναγνώριση της ανάγκης για αποδοτικές ενεργειακές
λύσεις επέφερε αύξηση κατά 540% στις επενδύσεις για βιώσιμη ενέργεια μεταξύ
2004 και 2010. Εξαιτίας των μειωμένων τιμών των τεχνολογιών και της υιοθέτησης
νέων πολιτικών, η αύξηση στο βιοντίζελ, ως μια ανανεώσιμη πηγή ενέργειας έχει
αυξηθεί κατά 300.000%, η χρήση της ηλιακής ενέργειας έχει αυξηθεί κατά σχεδόν
30.000%, της αιολικής ενέργειας κατά 6.000% και των βιολογικών καύσιμων κατά
3.500%. Η έκθεση προειδοποιεί ότι αν δεν ληφθούν μέτρα συντονισμένα και γρήγορα
για να συγκρατήσουν και να αποσυνδέσουν τη μείωση των πόρων από την οικονομική
ανάπτυξη, οι ανθρώπινες δραστηριότητες μπορούν να καταστρέψουν το ίδιο το
περιβάλλον που υποστηρίζει τις οικονομίες και στηρίζει τη ζωή.
-Βιώσιμες πρακτικές. Παρά την
αναδάσωση που έχει συντελεστεί στην Ευρώπη, τη Βόρεια Αμερική και στην περιοχή
της Ασίας-Ειρηνικού, οι δασικές απώλειες στην Αφρική, τη Λατινική Αμερική και
την Καραϊβική Θάλασσα είχαν ως αποτέλεσμα τη μείωση της δασοκάλυψης κατά 300
εκατομμύρια εκτάρια από το 1990. Η ετήσια άνοδος κατά 20% στον αριθμό δασών που
λαμβάνουν πιστοποιητικά για βιώσιμες πρακτικές δασονομίας δείχνει ότι οι
καταναλωτές ασκούν επιρροή στην παραγωγή ξυλείας. Εντούτοις, μόνο περίπου το
10% των παγκόσμιων δασών βρίσκεται κάτω από επικυρωμένη βιώσιμη διαχείριση.
-Παραγωγή
προϊόντων. Αυτή η παραγωγή έχει αυξηθεί κατά 45% από το 1992 και συνδέεται
άμεσα με τη χρήση των λιπασμάτων, η οποία καθώς εμπλουτίζει την εδαφολογική
γονιμότητα μπορεί επίσης να ασκήσει αρνητική επίδραση στο περιβάλλον, όπως την
αύξηση των φυκιών στα εσωτερικά και θαλάσσια νερά. Το έδαφος που χρησιμοποιείται
για οργανικές καλλιέργειες αυξάνεται κατά ένα ετήσιο ποσοστό 13%.
-Πρόσβαση στο νερό. Ο κόσμος θα
επιτύχει, ή ακόμα και θα υπερβεί, τους αναπτυξιακούς στόχους της χιλιετίας σε
ό,τι αφορά την πρόσβαση στην κατανάλωση του νερού δείχνοντας ότι μέχρι το 2015
σχεδόν το 90% του πληθυσμού στις αναπτυσσόμενες περιοχές θα έχουν πρόσβαση σε
βελτιωμένες πηγές κατανάλωσης του νερού, πάνω από 77% από το 1990. Εξάλλου, το
13% της παγκόσμιας επιφάνειας του εδάφους, το 7% των παράκτιων νερών και το
1,4% των ωκεανών προστατεύονται.
-Ρύπανση
θαλασσών. Υπάρχει μια αυξανόμενη ανησυχία ότι οι ωκεανοί γίνονται πιο
όξινοι. Αυτό θα μπορούσε να έχει σημαντικές επιπτώσεις στους θαλάσσιους
οργανισμούς, γεγονός που μπορούν να μεταβάλλει τη σύνθεση των ειδών, να
αναστατώσει το θαλάσσιο δίκτυο διατροφής και να βλάψει ενδεχομένως την αλιεία,
και τις σχετικές με τον τουρισμό δραστηριότητες. Ο αριθμός των διαρροών που
καταγράφεται από πετρελαιοφόρα πλοία έχει μειωθεί την τελευταία 20ετία.
-Βιοποικιλότητα
– Οικοτουρισμός. Η βιοποικιλότητα έχει μειωθεί κατά 12% σε διεθνές επίπεδο
και κατά 30% στους τροπικούς κύκλους. Ο οικοτουρισμός αυξάνεται με ένα ποσοστό
τρεις φορές γρηγορότερα από τον παραδοσιακό μαζικό τουρισμό.
