(πηγή:σταχυολόγηση από http://www.melissocosmos.gr). Η Αμυγδαλιά είναι το πρώτο δέντρο που ανθίζει το νέο έτος. Συνήθως ανθίζει τον Ιανουάριο. Από το πότε ανθίζουν οι αμυγδαλιές μπορούν και βλέπουν οι αγρότες μας αν μια χρονιά θα είναι πρώιμη η θα είναι όψιμη. Φέτος οι αμυγδαλιές εξ αιτίας των συνεχόμενων βροχών ανθίζουν τώρα. Το ίδιο θα συμβεί και με όλες τις ανθοφορίες που ακολουθούν. Το ότι άργησαν να ανθίσουν οι αμυγδαλιές σημαίνει ότι το ίδιο θα συμβεί και με όλες τις ανθοφορίες φέτος να το ξέρετε.
Από τα σημάδια που διακρίνουν οι μελισσοκόμοι, λενε οτι φέτος θα είναι μια πολύ καλή μελισσοκομική χρονιά.. Οι αμυγδαλιές δίνουν και νέκταρ και γύρη, και οι μέλισσες τις κυνηγούν πολύ. Με το πολύτιμο για την εποχή νέκταρ τους ερεθίζονται οι βασίλισσες μας και γεννούν ακόμα περισσότερο. Ο λαός μας τις παρομοιάζει με νύφες στολισμένες, ενώ υπάρχουν διάφορες ιστορίες για τις αμυγδαλιές. Η ελληνική μυθολογία μιλά για μια όμορφη πριγκίπισσα που ονομαζόταν Φυλλίς, και που ήταν θυγατέρα ενός βασιλιά της Θράκης. Αυτή ερωτεύτηκε τον γιο του Θησέα τον Δημοφώντα. Ο νέος αυτός βρέθηκε στα μέρη της καθώς επέστρεφε με το καράβι του από την Τροία και ο βασιλιάς του έδωσε ένα μέρος του βασιλείου του και την θυγατέρα του για γυναίκα. Μετά από κάποιο διάστημα ο Δημοφών νοστάλγησε την πατρίδα του την Αθήνα τόσο πολύ που ζήτησε να πάει εκεί για λίγο διάστημα. Η Φυλλίς συμφώνησε αφού της υποσχέθηκε ότι θα γύριζε πίσω σύντομα και έτσι εκείνος μπήκε στο καράβι του και απέπλευσε. Η Φυλλίς έμεινε εγκαταλειμμένη περιμένοντας τον εκλεκτό της καρδιάς της, στον τόπο της τελετής του γάμου της. Η Φυλλίς περίμενε για χρόνια την επιστροφή του, αλλά τελικά πέθανε από μαρασμό. Οι θεοί, από οίκτο, μεταμόρφωσαν την Φυλλίδα σε δέντρο, σε αμυγδαλιά, η οποία έγινε σύμβολο της ελπίδας. Όταν ο περιπλανώμενος, γεμάτος τύψεις, Δημοφών επέστρεψε, βρήκε τη Φυλλίδα σαν ένα γυμνό δέντρο χωρίς φύλλα και άνθη. Απελπισμένος αγκάλιασε το δέντρο, το οποίο ξαφνικά πλημμύρισε από λουλούδια, δείχνοντας ότι η αγάπη δεν μπορεί να νικηθεί από το θάνατο.
