" Η φύσις μηδέν μήτε ατελές ποιεί, μήτε μάτην'' - Αριστοτέλης, 384-322 π.χ.
'' Tell me, I forget / Show me, I remember / Involve me, I understand '' - Ancient Chinese proverb ( 告訴我,我忘記了。告訴我,我記得。涉及我,我的理解 )

- Αν Μιλήσεις στα Ζώα.......

(πηγή:http://www.stardog.gr). ''Αν μιλήσεις στα ζώα, θα σου μιλήσουν και αυτά και θα γνωριστείτε. Αν δεν τους μιλήσεις, δεν θα τα γνωρίσεις, και αυτό που δεν γνωρίζεις σε φοβίζει. Αυτό που φοβόμαστε μας καταστρέφει''. Στην μακρόχρονη ιστορία του ανθρώπου , η επικοινωνία με τα ζώα δεν είναι κάτι καινούριο. Οι πρόγονοί μας το έκαναν. Αν και, φυσικά, ο κόσμος ήταν διαφορετικός τότε. Οι άνθρωποι δεν είχαν ξεχάσει. Ήμασταν ακόμη συνδεδεμένοι με όλα –με την γη και τον ουρανό, με την χελώνα και την αράχνη, με τον λύκο και το ελάφι, το γεράκι και με όλα τα άλλα έμψυχα πράγματα, που όλα ήταν έτσι. Γιατί όλα ήταν ζωντανά. Υπήρχε μια απλή γλώσσα ύπαρξης, με την οποία όλα τα μέλη της ζωής ελεύθερα και με άνεση επικοινωνούσαν και γνώριζαν το ένα το άλλο. Μερικοί ισχυρίζονται ότι όλα ήταν άνθρωποι τότε. Ένα τραγούδι της φυλής Netsilik (Εσκιμώοι) εξιστορεί. «Στον πρώτο καιρό , όταν και οι άνθρωποι και τα ζώα ζούσαν στην γη, ένας μπορούσε να γίνει ζώο αν ήθελε και ένα ζώο μπορούσε να πάρει ανθρώπινη ύπαρξη. Κάποιες φορές ήταν άνθρωποι και κάποιες ζώα και δεν υπήρχε διαφορά. Όλα μιλούσαν την ίδια γλώσσα.
Στον σύγχρονο κόσμο η ιδέα του να μιλάς με τα ζώα μπορεί να φαίνεται λίγο περίεργη. Ίσως αντικατοπτρίζει το πόσο πολύ εμείς ξεχωρίσαμε τον εαυτό μας από τον ιστό της ζωής (ανθρωποκεντρισμός) και μπορεί να αναρωτιόμαστε γιατί , και αν ακόμη μπορούσαμε να επικοινωνήσουμε μαζί τους, να θέλουμε να το πράξουμε; Τι θα μπορούσε κάποιος να μάθει με το να μιλήσει με τα ζώα;   Ας παρακάμψουμε για λίγο την δυσπιστία μας, το πέπλο της πολιτιστικής πλύσης του εγκεφάλου μας (ότι είμαστε κάτι το ξεχωριστό) και όχι φτιαγμένοι από το ίδιο υλικό και πλάστη (διαφορετικές μορφές της ίδιας ενέργειας) , που μας λένε ότι τέτοια πράγματα είναι ανοησίες.
Ας ρωτήσουμε πιο «βαθιές» ερωτήσεις. Τι θα σήμαινε για τους ανθρώπους να καταλάβουν τον κόσμο μέσα από το πρίσμα και τα μάτια ενός άλλου ζώου; Ενός μυρμηγκιού, ενός ελαφιού, ενός αετού. Τι πληροφορίες θα μπορούσαν τα ζώα να μοιραστούν μαζί μας για τις μοναδικές αντιλήψεις τους και τους τρόπους ζωής; Τι θα μπορούσαμε να μάθουμε από εκείνα τα ζώα που τα περιγράφουμε πανέξυπνα και συναισθηματικά- όπως το δελφίνι , το σκύλο, την γάτα; Τι θα μπορούσαν τα άγρια και τι τα εξημερωμένα κατοικίδια να μας πουν; Μοιραζόμαστε τα σπίτια μας και την ζωή τους μαζί τους . Πως το αντιλαμβάνονται; Τι θα μπορούσαμε να μάθουμε από τα ζώα που μας προκαλούν φόβο και ανατριχίλα (φίδια, σκορπιοί, καρχαρίες), είτε από άγνοια ή προκατάληψη;
Σε κάθε περίπτωση, το να «ανοιχτούμε» στα ζώα είναι ένα άνοιγμα προς το δικό μας εσωτερικό μυστήριο. Διανοητική και συναισθηματική σύνδεση με ένα ζώο σημαίνει επέκταση του εαυτού μας. Συνδεόμαστε με ένα άλλο κομμάτι του σύμπαντος, και επανακτούμε ένα άλλο κομμάτι του εαυτού μας