
Κατά τον δρα Κωνσταντίνου, το ''γλυκό σόργο'' αποτελεί μία από τις καλύτερες επιλογές για την παραγωγή βιοαιθανόλης στην Ελλάδα, δεδομένου ότι μπορεί να καλλιεργηθεί και σε μη γόνιμες περιοχές, ενώ δεν χρειάζεται πολύ νερό, σε αντίθεση με το καλαμπόκι (από το οποίο επίσης παράγεται βιοαιθανόλη). Απαριθμώντας τα πλεονεκτήματα του γλυκού σόργου ως πρώτης ύλης για την παραγωγή βιοαιθανόλης, ο ίδιος ανέφερε τη μεγάλη παραγωγή βιομάζας, την υψηλή απόδοση ζύμωσης (90%-92%, έναντι 85%-88% για το ζαχαροκάλαμο), την απαίτηση χαμηλής ενέργειας (1/4), τα λιγότερα απόβλητα μετά την παραγωγή αιθανόλης, σε σχέση με τα σιτηρά και την ανώτερη ποιότητα/υψηλά οκτάνια (μέχρι 25%). Οι αποδόσεις του γλυκού σόργου σε βιομάζα κυμαίνονται συνήθως από 1,8 έως 10 τόνους ανά στρέμμα, ενώ με τη ζύμωση μπορούν να παραχθούν 380-560 λίτρα βιοαιθανόλης ανά στρέμμα.
Ο ''γλυκός σόργος'' έχει κορμό (καλάμι ύψους 4-5 μέτρα) και καρπούς με μεγάλη περιεκτικότητα σε σάκχαρα. Αυτά συμπιέζονται για την εξαγωγή του χυμού σακχάρων, ο οποίος στη συνέχεια υποβάλλεται σε επεξεργασία με την προσθήκη ενζύμων. Το προϊόν της ζύμωσης, της απόσταξης και της αφυδάτωσης είναι η βιοαιθανόλη. Ο δε κατάλογος των πλεονεκτημάτων της καλλιέργειάς του περιλαμβάνει την αντοχή του σε συνθήκες καταπόνησης, όπως η αλατότητα των εδαφών και η περιορισμένη υγρασία, την μεγάλη παραγωγή βιομάζας, την αντοχή στις υψηλές θερμοκρασίες και την υψηλή περιεκτικότητα σε σάκχαρα. Επίσης, σημειώνεται ότι ο γλυκός σόργος δεν αποτελεί, τρόφιμο για τους ανθρώπους, αλλά για τα αυτοκίνητα.
Από ένα στρέμμα καλλιέργειας του συγκεκριμένου φυτού μπορούν να παραχθούν από 380 μέχρι 560 λίτρα βιοαιθανόλης, η οποία χρησιμοποιείται ως πρόσθετο αντικατάστατο της βενζίνης.
Την τελευταία δεκαετία ο γλυκός σόργος χρησιμοποιείται για την παραγωγή βιοαιθανόλης στην Ινδία, τις ΗΠΑ, την Κίνα, τη Βραζιλία, το Μεξικό και τη Βόρεια Αφρική. Από την άλλη πλευρά, στην Ευρώπη χρησιμοποιούνται περισσότερο για το σκοπό αυτό δημητριακά όπως το καλαμπόκι.
Σύμφωνα με τους τελευταίους ελέγχους που πραγματοποιήθηκαν μέσω του Ολοκληρωμένου Συστήματος Διαχείρισης Επιδοτήσεων (ΟΣΔΕ), στον ΟΠΕΚΕΠΕ εκτιμούν την έκταση ενεργειακών καλλιεργειών σε περίπου 730.000 στρέμματα το έτος 2010. Οι ενεργειακές καλλιέργειες αφορούν κατά κύριο λόγο τον ηλίανθο και δευτερευόντως την ελαιοκράμβη, ενώ λίγες εκτάσεις καλλιεργούνται με σόγια και ελάχιστες με ατρακτυλίδα. Η παραγωγή εντοπίζεται κυρίως στην περιοχή που εκτείνεται από την Κεντρική Ελλάδα και πάνω, ενώ αξιοσημείωτη είναι η καλλιέργεια στην Ανατολική Μακεδονία και Θράκη, που αντιστοιχεί στο 70% περίπου της συνολικά καλλιεργούμενης έκτασης της χώρας μας (ειδικά ο νομός Έβρου αποτελεί περίπου το 50% της συνολικά καλλιεργούμενης έκτασης στη χώρα μας).
Από ένα στρέμμα καλλιέργειας του συγκεκριμένου φυτού μπορούν να παραχθούν από 380 μέχρι 560 λίτρα βιοαιθανόλης, η οποία χρησιμοποιείται ως πρόσθετο αντικατάστατο της βενζίνης.
Την τελευταία δεκαετία ο γλυκός σόργος χρησιμοποιείται για την παραγωγή βιοαιθανόλης στην Ινδία, τις ΗΠΑ, την Κίνα, τη Βραζιλία, το Μεξικό και τη Βόρεια Αφρική. Από την άλλη πλευρά, στην Ευρώπη χρησιμοποιούνται περισσότερο για το σκοπό αυτό δημητριακά όπως το καλαμπόκι.
Σύμφωνα με τους τελευταίους ελέγχους που πραγματοποιήθηκαν μέσω του Ολοκληρωμένου Συστήματος Διαχείρισης Επιδοτήσεων (ΟΣΔΕ), στον ΟΠΕΚΕΠΕ εκτιμούν την έκταση ενεργειακών καλλιεργειών σε περίπου 730.000 στρέμματα το έτος 2010. Οι ενεργειακές καλλιέργειες αφορούν κατά κύριο λόγο τον ηλίανθο και δευτερευόντως την ελαιοκράμβη, ενώ λίγες εκτάσεις καλλιεργούνται με σόγια και ελάχιστες με ατρακτυλίδα. Η παραγωγή εντοπίζεται κυρίως στην περιοχή που εκτείνεται από την Κεντρική Ελλάδα και πάνω, ενώ αξιοσημείωτη είναι η καλλιέργεια στην Ανατολική Μακεδονία και Θράκη, που αντιστοιχεί στο 70% περίπου της συνολικά καλλιεργούμενης έκτασης της χώρας μας (ειδικά ο νομός Έβρου αποτελεί περίπου το 50% της συνολικά καλλιεργούμενης έκτασης στη χώρα μας).