" Η φύσις μηδέν μήτε ατελές ποιεί, μήτε μάτην'' - Αριστοτέλης, 384-322 π.χ.
'' Tell me, I forget / Show me, I remember / Involve me, I understand '' - Ancient Chinese proverb ( 告訴我,我忘記了。告訴我,我記得。涉及我,我的理解 )

- Νίκος Σ. Μάργαρης (....για πάντοτε)!

(πηγή: σταχυολόγηση από http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=528303, ‘’Το Επταήμερο του
Τμήμα Πεςριβάλλοντος,
Πανεπιστήμιο Αιγαίου
Διόδωρου’’1/9/2013 ).
Φίλος από παλιά, σοφός καθηγητής που δεν άντεχε τη μιζέρια των πανεπιστημιακών κύκλων και είχε ανοιχτεί στην αρθρογραφία και στη δημοσιογραφία, σχεδόν 15 χρόνια διευθυντής στο ελληνικό National Geographic. Ήταν αυτός που πριν από 30-35 χρόνια πρώτος μετέφερε στο ευρύτερο κοινό τη συζήτηση για την οικολογία και το περιβάλλον, που ήταν και η επιστημονική του ειδικότητα.
Μου έστελνε σημειώματα όποτε ήθελε κάτι να σχολιάσει, να βγάλει το άχτι του, άλλοτε «Νικόλαος εκ Βόλου», άλλοτε «Ν. Μ.» υπέγραφε. Σκωπτικός και λογικός πάντα: «Πλατεία Ταχρίρ ή Πλατεία Μπατίρ;» ήταν η μελαγχολική απάντησή του στην περίφημη προτροπή του Αλέκου Αλαβάνου «το Σύνταγμα να γίνει Πλατεία Ταχρίρ».
Δεν άντεχε τις υπερβολές και τα ψέματα: επέμενε ότι οι παράνομες χωματερές και η ΔΕΗ ευθύνονται πρωτίστως για τις πυρκαγιές των δασών και όχι «τούρκοι πράκτορες» ή «οικοπεδοφάγοι», όπως απαιτούσε η εθνικά και ταξικά ορθή ειδησεογραφία. Και πως πληρώναμε τη μανία των πευκοδασών - όπου γινόταν αναδάσωση τα παλιά χρόνια, πεύκα φύτευαν, το δέντρο που είναι μέσα στον κύκλο της ζωής του η φωτιά.
Ανοιχτό μυαλό, οξύ, καλλιεργημένο, άνθρωπος χωρίς παρωπίδες, με χιούμορ αλλά και με μόνιμο άγχος - το έβλεπες πίσω από το χαμόγελό του ότι κάτι τον έτρωγε πάντα, ακόμη περισσότερο τα τελευταία χρόνια που όλα τα περιοδικά αντιμετώπιζαν μεγάλα προβλήματα.
Λέγαμε να βρεθούμε στο Πήλιο, δεν το είχαμε καταφέρει - συναντηθήκαμε τελευταία φορά τυχαία, πέρυσι τον Οκτώβριο σε τεράστια ουρά της Στ' Εφορίας, στου Ψυρρή, με την οποία ούτε εκείνος ούτε εγώ είχαμε σχέση. Είχε φθάσει ιδρωμένος, τρέχοντας να προλάβει να πληρώσει τη δόση στη μόνη εφορία που δεχόταν πιστωτικές κάρτες εκείνες τις ημέρες: η ενοποίηση των εφοριών είχε κάνει μπάχαλο το σύστημα ηλεκτρονικών πληρωμών - για τον ίδιο λόγο βρισκόμουν και εγώ εκεί. «Ενοποιήθηκαν οι εφορίες και κοίτα τι έγινε· σκέψου να είχε γίνει και η Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα τι θα είχε συμβεί...» ήταν το σχόλιο του καλού Νίκου.
Δεν θα ξαναβρώ στο γραμματοκιβώτιό μου επιστολή του Νίκου Μάργαρη. Όταν βρεθώ στην Αθήνα, θα πάω να αφήσω αντίδωρο στον τάφο του τα κατ' εξοχήν πηλιορείτικα λουλούδια, ορτανσίες, ημερολόγιό μου. Θα προτιμούσα να του δείξω φωτογραφία του φράχτη μου και με ακόμη μεγαλύτερη περηφάνια τους κάλους των δαχτύλων μου· αλλά δεν πρόλαβα.

- Το Αποτύπωμά μας ......σε Άζωτο

(πηγή: http://www.newbeast.gr). Το αποτύπωμα άνθρακα του καθενός είναι ένας διαδεδομένος τρόπος να μετρήσουμε πόσο οικολογικός είναι ο τρόπος ζωής μας. Πλέον μπορούμε να υπολογίζουμε και το αποτύπωμα αζώτου μας, χρησιμοποιώντας ένα νέο εργαλείο, το N-Calculator.
Το καθαρό άζωτο είναι ένα ακίνδυνο αέριο που απαρτίζει σε ποσοστό 80% την ατμόσφαιρα, ωστόσο άλλες μορφές του αζώτου είναι ρυπαντικές και προκαλούν προβλήματα υγείας, όξινη βροχή, μόλυνση των υδάτων, ζημιές στις καλλιέργειες και κλιματική αλλαγή. Οι κύριες πηγές των μορφών αυτών είναι η αγροκαλλιέργεια και τα καύσιμα.
«Κάθε αγρότης γνωρίζει καλά πως τα αζωτούχα λιπάσματα είναι απαραίτητα για τις καλλιέργειες ή για την ανάπτυξη υψηλής ποιότητας χορταριού για τα βοοειδή» λέει ο καθηγητής Πωλ Ουάιτχεντ του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης. «Ωστόσο, η υπερβολική χρήση τέτοιων λιπασμάτων έχει οδηγήσει στη ρύπανση των υδάτων. Η ρύπανση αυτή προκαλεί ανάπτυξη επιβλαβών φυκιών που καταπνίγουν κάθε μορφή ζωής στο νερό».Η καύση των καυσίμων εκλύει αέριο όξινο οξείδιο του αζώτου, το οποίο ερεθίζει τους πνεύμονες. Τα οχήματα είναι το κύριο πρόβλημα, που προκαλούν τα νέφη που καλύπτουν τις σύγχρονες μολυσμένες πόλεις. Τα οξείδια του αζώτου επίσης αντιδρούν με άλλες ρυπαντικές ουσίες και σχηματίζουν όζον. Αν και το στρώμα του όζοντος ψηλά στη στρατόσφαιρα μας προστατεύει από την υπεριώδη ακτινοβολία, το όζον στο επίπεδο του εδάφους βλάπτει τους πνεύμονες, προκαλεί άσθμα και εμποδίζει την ανάπτυξη των σπαρτών και των δέντρων.
Η χρήση λιπασμάτων και η καύση των καυσίμων εκλύει επίσης νιτρώδες οξείδιο (Ν2Ο), ένα αέριο που συμβάλλει στο φαινόμενο του θερμοκηπίου και που είναι 300 φορές ισχυρότερο από το διοξείδιο του άνθρακα. Επίσης, όλες οι βασισμένες στο άζωτο ρυπαντικές ουσίες, όταν διαλύονται σε νερό σχηματίζουν νιτρικό οξύ, που βλάπτει τα φυτά και τα ζώα, ενώ οδηγεί σε όξινη βροχή και όξινα εδάφη και ύδατα.
Η Δρ. Κάρλι Στίβενς του Πανεπιστημίου του Λάνκαστερ ανέπτυξε το νέο εργαλείο σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια, με σκοπό να καταστήσει γνωστό τον κίνδυνο. «Νομίζω πως η ρύπανση από το άζωτο τόσο στον αέρα όσο και στο νερό δεν είναι τόσο γνωστή όσο άλλων ειδών ρυπάνσεις», δήλωσε σχετικά. «Ελπίζω πως το εργαλείο θα κάνει τους ανθρώπους να δουν ότι αλλάζοντας ελάχιστα τις καθημερινές τους συνήθειες, μειώνουν δραστικά το αποτύπωμα αζώτου τους».
Αν εισαγάγετε τις διατροφικές σας πληροφορίες, όπως και τον τρόπο που μετακινείστε και πόση ενέργεια δαπανάτε στο σπίτι σας, ο N-Calculator θα υπολογίσει το αποτύπωμα αζώτου σας. Στη συνέχεια, θα δείτε τρόπους με τους οποίους μπορείτε να το μειώσετε – για παράδειγμα χρησιμοποιώντας ενέργεια από ανανεώσιμες πηγές ή τρώγοντας λιγότερο κρέας. «Όσο περισσότερο κρέας τρώτε, τόσο μεγαλύτερο είναι το αποτύπωμα αζώτου σας» εξηγεί η Στίβενς. Τα αζωτούχα λιπάσματα χρησιμοποιούνται για την ανάπτυξη του χορταριού που τρώνε τα εκτρεφόμενα ζώα, και το περισσότερο άζωτο εκκρίνεται με τη μορφή κοπριάς. Όσο μεγαλύτερο είναι το ζώο, τόσο μεγαλύτερο είναι και το αποτύπωμα αζώτου, διότι το ζώο χρειάζεται περισσότερο χρόνο προκειμένου να φτάσει στο απαιτούμενο βάρος, επομένως περισσότερο άζωτο χάνεται στην πορεία. Κατά συνέπεια, το μοσχαρίσιο κρέας παράγει διπλάσιο άζωτο από το χοιρινό, για παράδειγμα.
Ο N-Calculator χρησιμοποιείται ήδη σαν βοήθημα διδασκαλίας στα βρετανικά και στα αμερικανικά πανεπιστήμια και η Δρ. Στίβενς ελπίζει να χρησιμοποιηθεί και στα σχολεία. «Είναι ένας πραγματικά καλός τρόπος να κατανοήσει κανείς πώς το άζωτο προκαλεί ρυπάνσεις» προσθέτει.
Υπολογίστε
εδώ το αποτύπωμα άνθρακα

- Απαγόρευση Κοπής των Αρωματικών Φυτών της Κρήτης

(πηγή:http://www.newbeast.gr ). Στη λήψη μέτρων για την προστασία αρωματικών φυτών της Κρήτης όπως η μαλλοτήρα, η μαντζουράνα, το φασκόμηλο και η ρίγανη, προχωρά η διεύθυνση δασών
Στην ίδια διάταξη αναφέρεται ότι απαγορεύεται η συλλογή για εμπορία μαλλοτήρας, ματζουράνας, φασκόμηλου και ρίγανης σε όλες τις περιοχές που είναι ενταγμένες στο δίκτυο προστασίας της φύσης Natura 2000, ενώ η κοπή των συγκεκριμένων φυτών επιτρέπεται για μικρές ποσότητες μέχρι 500 γραμμάρια ανά είδος για την κάλυψη ατομικών αναγκών την εποχή της ανθοφορίας με την χρήση ψαλιδιού και μαχαιριού χωρίς να κόβονται όλοι οι βλαστοί.
Εκτός του δικτύου Νatura και μετά από άδεια της δασικής υπηρεσίας επιτρέπεται η κοπή αυτών των ειδών για εμπορία, αλλά σε ποσότητες που θα ορίζονται από την σχετική άδεια. Το μέτρο της απαγόρευσης για μια πενταετία αρωματικών φυτών κρίθηκε αναγκαίο δεδομένου ότι τα τελευταία χρόνια έχει παρατηρηθεί σημαντική μείωση αυτών των ειδών που λόγω των ευεργετικών τους ιδιοτήτων είναι περιζήτητα στην αγορά.
Χανίων. Στο πλαίσιο αυτό εκδόθηκε ρυθμιστική δασική-αστυνομική διάταξη με την οποία για τα επόμενα πέντε χρόνια απαγορεύεται, όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται, «η εκρίζωση και ολοκληρωτική κοπή των βλαστών παντός είδους αρωματικού, φαρμακευτικού, μελισσοκομικού, ανθοκομικού και διακοσμητικού φυτού, δενδρυλλίου, θάμνου, φρυγάνου και πόας».

- Η Φύση που....... Εμπνέει

(πηγή: σταχυολόγηση από http://arouraios.gr/2013/08/otan-h-fush-empneei-tous-epistimones/#sthash.SQesQTlH.dpuf,    δείτε  επίσης και το ''Όταν η Τεχνολογία  Εμπνέεται και Αντλεί Ιδέες από τη Φύση: http://www.blogger.com/blogger.g?blogID=7022960999388581430#editor/target=post;postID=3384586605899067734;onPublishedMenu=template;
onClosedMenu=template;postNum=38;src=link  ).
Είναι γνωστό ότι δηλαδή η φύση εμπνέει τους ανθρώπους για να λύσουν τα προβλήματά τους. Με το πέρασμα του χρόνου, η εξέλιξη έχει οδηγήσει πολλά είδη στην ανάπτυξη απίστευτων ικανοτήτων και μηχανισμών – και φυσικά οι επιστήμονες δεν θα μπορούσαν να το αφήσουν αυτό ανεκμετάλλευτο. Το δέρμα του καρχαρία: Το δέρμα του καρχαρία, αυτού του αθόρυβου αρπακτικού, απαρτίζεται από λέπια που μοιάζουν με μικροσκοπικά δόντια και που αποτελούνται από την ανθεκτική ουσία που ονομάζεται οδοντίνη. Αυτά προκαλούν μικροσκοπικούς στροβίλους, με αποτέλεσμα να μειώνεται η αντίσταση του νερού όταν κολυμπά ο καρχαρίας. Επίσης, το δέρμα του καρχαρία αποτρέπει τη βιολογική εναπόθεση, δηλαδή την αγκίστρωση διαφόρων παρασίτων πάνω στο ζώο. Αξίζει να σημειωθεί πως για να αποτρέψει τη βιολογική εναπόθεση, το Αμερικανικό Ναυτικό δαπανά τουλάχιστον 50 εκ. δολάρια ετησίως. Πρόσφατα, Γερμανοί ερευνητές ανέπτυξαν ένα συνθετικό δέρμα καρχαρία από ελαστική σιλικόνη, το οποίο μειώνει τη βιολογική εναπόθεση κατά 67%. Σκουλήκια που αγκιστρώνονται στη σάρκα: Μια νέα τεχνική για την επικόλληση δερματικού μοσχεύματος προέρχεται από ένα… παρασιτικό σκουλήκι. Το σκουλήκι με το αγκαθωτό κεφάλι (Pomphorhynchus Iaevis) τρυπά τα εντόσθια των ξενιστών του με ένα αγκάθι που μοιάζει με ξυράφι και στη συνέχεια εισβάλλει στον ιστό, ενώ διογκώνει το κακτοειδές κεφάλι του. Με έναν παρόμοιο τρόπο, το νέο μόσχευμα δέρματος αποτελείται από μικροσκοπικές βελόνες, των οποίων οι άκρες φουσκώνουν όταν έρχονται σε επαφή με το νερό, κρατώντας έτσι το μόσχευμα στη θέση του. Η εφεύρεση του βέλκρο (αυτόδετη ταινία) Το βέλκρο είναι πανταχού παρόν στις μέρες μας, από τις αστροναυτικές στολές έως τα παιδικά παπούτσια. Ο Ελβετός μηχανικός George de Mestral εμπνεύστηκε από τις κολλιτσίδες που μπλέκονται στο τρίχωμα των σκύλων. Το 1941, ο de Mestral εξέτασε τις κολλιτσίδες με ένα μικροσκόπιο και πρόσεξε πως είχαν εκατοντάδες μικροσκοπικούς γάντζους πάνω τους, οι οποίοι μπορούσαν να αγκιστρώνονται στο τρίχωμα των ζώων και στα ρούχα. Ανέπτυξε λοιπόν ένα υλικό βασισμένο σε αυτά και το ονόμασε «βέλκρο» (Velcro) από τις γαλλικές λέξεις «Velours», που σημαίνει βελούδο, και «crochet» που σημαίνει γάντζος. Η στιλπνότητα των φτερών της πεταλούδας: Οι ερευνητές που αναπτύσσουν τις χρωματικές απεικονίσεις των e-readers εμπνέονται από μια πρωτότυπη πηγή: τα φτερά της πεταλούδας. Η εταιρεία Qualcomm MEMS Technologies ανέπτυξε τον πρώτο έγχρωμο e-reader βασιζόμενη στον τρόπο με τον οποίο τα φτερά της πεταλούδας λάμπουν στο φως του ήλιου. Η απεικόνιση αυτή, που ονομάζεται Mirasol, αντανακλά το φως, αντί να μεταφέρει φως πίσω από την οθόνη όπως κάνουν οι οθόνες LCD. Ο νέος τύπος οθόνης έχει επίσης μεγαλύτερη διάρκεια μπαταριών. Διψασμένα σκαθάρια: Το μικροσκοπικό σκαθάρι της ερήμου Ναμίμπ έχει έναν έξυπνο τρόπο επιβίωσης στο ξερό του περιβάλλον: μαζεύει το νερό στα αυλάκια της πλάτης του, συμπυκνώνοντας την ομίχλη σε σταγονίδια. Ερευνητές από το ΜΙΤ ανέπτυξαν ένα νέο υλικό από γυαλί και πλαστικό που μιμείται την πλάτη του σκαθαριού. Το υλικό αυτό μπορεί να συγκεντρώσει νερό ή άλλα υγρά και να αποτελέσει πρώτη ύλη για συσκευές ψύξης, λένε οι επιστήμονες, ενώ αξιωματικοί των ΗΠΑ πιστεύουν πως το υλικό αυτό μπορεί να χρησιμεύσει στον καθαρισμό τοξικών μολύνσεων. Η λαβή του γκέκο: Τα γκέκο μπορούν να περπατήσουν σε τοίχους και ταβάνια, επειδή οι πατούσες τους περιέχουν πυκνές συστάδες με χιλιάδες μικροσκοπικά τριχίδια. Σήμερα, στο στάδιο της ανάπτυξης βρίσκεται μια νέα συγκολλητική ουσία, η οποία μιμείται τον τρόπο με τον οποίο τα γκέκο προσκολλώνται και αποκολλώνται από μια επιφάνεια. Η ουσία αυτή είναι φτιαγμένη από εκατομμύρια πλαστικά τριχίδια και ισχυροποιείται από τη συχνή χρήση. Ίσως στο μέλλον εφαρμοστεί σε αναρριχητικούς εξοπλισμούς και ιατρικές συσκευές. Δυνατό σαν τον ιστό της αράχνης: Ακόμα και όταν δε μιλάμε για τον Σπάιντερμαν, ο ιστός της αράχνης είναι επιβεβαιωμένα ένα από τα ισχυρότερα υλικά στη φύση –ισχυρότερο από το ατσάλι, λαμβάνοντας υπ’ όψιν την αναλογία βάρους. Ο ιστός είναι και ευλύγιστος και ελαφρύς. Πρέπει να είναι κολλώδης σε κάποια σημεία ώστε να παγιδεύσει τα θηράματα και να μην είναι κολλώδης σε κάποια άλλα έτσι ώστε η αράχνη να μπορεί να τον διατρέχει. Επιστήμονες δημιούργησαν ένα φαρμακευτικό προϊόν που μιμείται την ιδιότητα αυτή: μια ελαστική ταινία που μπορεί να αποκολληθεί από την πληγή χωρίς να τραυματίσει το δέρμα από κάτω της. Αυτό το κολλώδες υλικό θα αποδειχθεί χρήσιμο, ειδικά για ευαίσθητα δέρματα, όπως των μωρών ή των ηλικιωμένων. Για να δημιουργήσουν την (εμπνευσμένη απ’ τον ιστό) ταινία, οι ερευνητές επικόλλησαν μια λεπτή μεμβράνη σιλικόνης στο βασικό υλικό και, χρησιμοποιώντας λέιζερ, χάραξαν ένα πλέγμα πάνω στη σιλικόνη. Το πλέγμα αυτό κάνει κάποια μέρη του υλικού κολλώδη και κάποια άλλα όχι, ακριβώς όπως είναι δηλαδή ο ιστός αράχνης.