Η λασποβροχή ή και η ανεμο-αμμοθύελλα ή μια καταιγίδα σκόνης είναι ένα σύνηθες και κοινό μετεωρολογικό φαινόμενο που προέρχεται από άνυδρες και ημι-άνυδρες περιοχές και από περιοχές ερήμων (π.χ. Σαχάρα, Καλαχάρι, Γκόμπι, Νεβάδα, Αραβική κ.ά). Μια πρόσφατη μελέτη διαπίστωσε ότι, καθώς η δύναμη του ανέμου (έντονες ατμοσφαιρικές πιέσεις) διέρχεται πάνω από τα χαλαρά σωματίδια της άμμου, αυτά αρχίζουν να έρπουν, να δονούνται και να κάνουν ‘’άλματα’’, ενώ προκαλείται από την τριβή και στατικό ηλεκτρικό πεδίο με τα σωματίδια της άμμου να αποκτούν αρνητικό φορτίο σε σχέση με το έδαφος, το οποίο με τη σειρά του χαλαρώνει περισσότερα σωματίδια άμμου. Τα αερομεταφερόμενα σωματίδια της σκόνης, φτάνουν και τα 6000μέτρα σε ύψος και σε μήκος πολλές φορές τα χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά, σε θάλασσες και στεριές, και μπορεί να επηρεάσει το κλίμα, τη γεωργία, την οικολογία και τη οικονομία σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο.
Οι θύελλες σκόνης προκαλούν απώλεια του εδάφους από την ξηρά, και το χειρότερο είναι ότι αφαιρούν κατά προτίμηση οργανική ύλη και πλούσια σε θρεπτικά συστατικά ελαφρύτερα σωματίδια, με αποτέλεσμα τη μείωση της παραγωγικότητας της εκεί γεωργίας. Επίσης, η κατάπτωση της σκόνης, ως λασποβροχή ή και ως σκόνη, επιφέρει ζημιές στα νεαρά φυτά μιας καλλιέργειας και στις αστικές περιοχές, εξαιτίας των λειαντικά ιδιοτήτων των σωματιδίων, επηρεάζει την ορατότητα στις μεταφορές, την ανθρώπινη υγεία, λόγω εισπνοής σκόνης και άλλα. Οι λασποβροχές ή και οι θύελλες σκόνης από τη Σαχάρα είναι επίσης μια πηγή ορυκτών (θρεπτικά και άλλα ουσιώδη συστατικά για την ανάπτυξη της ζωής ), προς τη Μεσόγειο, τη Μαύρη Θάλασσα, τον Ατλαντικό, δημιουργεί ‘’γονιμότερες’’ συνθήκες σε υδατοσυλλογές και εδάφη. Εξάλλου, με τη σκόνη αερομεταφέρονται και σπέρματα αφρικάνικων φυτικών ειδών προς τις γειτονικές στεριές της λεκάνης της Μεσογείου. Στη θάλασσα ή και σε μα λίμνη, αυτή η μεταφερόμενη σκόνη είναι δυνατό να έχει επιπτώσεις στα υδατικά οικοσυστήματα, καθώς τα μεταφερόμενα συστατικά της δεν είναι λίγες φορές που δημιουργούν εξάρσεις στην αφθονία του φυτοπλακτού (waterbloom) και τοπικά ή και περιφερειακά φαινόμενα ευτροφισμού, και μεταφορά ξενικών φυτικών ειδών.
Η Σαχάρα, οι άνυδρες περιοχές γύρω από την αραβική χερσόνησο, το Ιράν, το Πακιστάν, την Ινδία, την Κίνα και άλλες περιοχές, είναι η κύρια πηγή της αιωρούμενης και μεταφερόμενης σκόνης σε χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά. Εξάλλου, σωματίδια σκόνης είναι δυνατό να δημιουργηθούν από την επιφάνειας καλλιεργούμενων εδαφών, ως αποτέλεσμα ‘’κακών’’ γεωργικών πρακτικών, υπερ-λίπανσης, υπερβολικής άρδευσης, απουσίας αγρανάπαυσης, από την υπερβόσκηση και τις αλλεπάλληλες πυρκαγιές δασικών περιοχών. Έτσι, αυτά τα εδάφη διαβρώνονται, ερημοποιούνται, αμμο-ποιούνται, γίνονται χαλαρά, και ως σκόνη μπορούν μεταφερθούν στην ατμόσφαιρα από την αιολική ενέργεια, αλλά και από ποικίλες αιτίες, προκαλώντας μεταβολές και με υπερ-τοπικές κλιματικές μεταβολές και επηρεασμό των οικοσυστημάτων και των τοπικών οικονομιών.
