(πηγή: σταχυολόγηση από σχετικό άρθρο του http://www.econews.gr, 5/12/2011). Είναι γνωστό ότι η βιομάζα από μη βρώσιμους καρπούς και αγροτικά απόβλητα, θεωρείται ως βιώσιμη πηγή ανανεώσιμων υποκατάστατων των υδρογονανθράκων (βιοκαύσιμα), αλλά είναι δύσκολη η επεξεργασία της και ως εκ τούτου το κόστος μετατροπής αυτής της βιομάζας σε καύσιμο δεν είναι ανταγωνιστικό. Οι επιστήμονες που αναπτύσσουν τις νέες γενιές βιοκαυσίμων καταφεύγουν σε γενετικά μεταλλαγμένους μικροοργανισμούς, όπως το κολοβακτηρίδιο Escherichia coli για να μετατρέψουν τη φυτική βιομάζα σε καύσιμη ύλη. Ωστόσο, στη φυτική βιομάζα περιέχονται, περίπλοκης δομής σάκχαρα, όπως είναι η σελλουλόζη και η ημισελλουλόζη. Αυτά αν και θεωρούνται πηγές καυσίμων, όμως είναι δύσκολη η εξαγωγή απλών σακχάρων για παραγωγή βιοκαυσίμων. Συνήθως, για αυτές τις διαδικασίες γίνεται χρήση μιας σειράς μικροοργανισμών και ενζύμων.
Ερευνητές του Ινστιτούτου Βιοενέργειας του Υπουργείου Ενέργειας των Ηνωμένων Πολιτειών (United States Department of Energy’s Joint Bioenergy Institute-JBEI) επεξεργάστηκαν βακτήρια E. Coli, -τα οποία υπάρχουν στα έντερα όλων των ζώων, συμπεριλαμβανομένου και του ανθρώπου-, για να δημιούργησουν ένα γενετικά μεταλλαγμένο στέλεχος που ζυμώνεται με βιομάζα από το αγροστώδες φυτό ''switchgrass'' και με τη βοήθεια ενζύμων παρήγαγαν καθαρά καύσιμα τριών τύπων: βενζίνη, πετρέλαιο κίνησης και καύσιμο αεροσκαφών.
Πρόκειται για την πρώτη φορά που παράγονται από βιομάζα και τα τρία βασικά καύσιμα μεταφορών με χρήση του κολοβακτηριδίου E. coli.
“Η μελέτη αποδεικνύει πως μπορούμε να μειώσουμε το κόστος των πιο ‘ακριβών’ διαδικασιών της επεξεργασίας βιοκαυσίμων προσθέτοντας ένζυμα για να μετατρέψουμε τη σελλουλόζη και την ημισελλουλόζη σε σάκχαρα που μπορούν να ζυμωθούν σε βιοκαύσιμα”, λέει ο J.Kisling, Διευθύνων Σύμβουλος του JBEI.
