(πηγή: σταχυολόγηση από http://www.real.gr - Μ.Κοντογιαννίδου). Το μανιτάρι είναι το σύμβολο των Γρεβενών, της «πόλης των μανιταριών», όπως την αποκαλούν και επισήμως από το 2007, αφού τα τελευταία 23 χρόνια έχουν καταγραφεί περισσότερα από 2.000 είδη του γευστικού αυτού μύκητα, αριθμός που δεν παρουσιάζεται σε κανέναν άλλον νομό της Ελλάδας! Στην Ευρώπη, μάλιστα, τα περισσότερα από τα είδη που σήμερα εντοπίζονται στον νομό της δυτικής Μακεδονίας έχουν εξαφανιστεί λόγω της αστικοποίησης και των ανθρώπινων παρεμβάσεων στη φύση. Στα Γρεβενά, ωστόσο, κάτοικοι και τοπικοί φορείς έχουν βάλει στόχο τη διαιώνιση όλων των σπάνιων ειδών, τονίζοντας τη μεγάλη οικολογική αξία που έχουν τα μανιτάρια για ολόκληρο το φυσικό περιβάλλον. Κάθε χρόνο ανακαλύπτονται πολλά νέα είδη. Την περσινή χρονιά, μάλιστα, βρέθηκαν εξήντα, εκ των οποίων το ένα λέγεται ότι είναι μοναδικό στον κόσμο!
«Τα μανιτάρια λειτουργούν ως φυσικά συστήματα ανακύκλωσης των δασών. Απορροφούν τα συστατικά από τη νεκρή ύλη της φύσης και χωρίς αυτά τα δάση στην κυριολεξία θα σάπιζαν. Εμείς τα αντιμετωπίζουμε ως τη φυσική και πολιτιστική κληρονομιά του τόπου μας», δηλώνει ο Γιώργος Κωνσταντινίδης, μέλος του Συλλόγου Μανιταρόφιλων Δυτικής Μακεδονίας.
Οσοι έχουν επισκεφθεί τα Γρεβενά, από την πρώτη στιγμή νιώθουν ότι βρίσκονται σε μια μανιταρούπολη, μια και το προϊόν αυτό κατέχει σημαντική θέση στην καθημερινότητα των κατοίκων. Μπορεί να καταναλωθεί ως έδεσμα, ενώ βρίσκεται ακόμη και ως γλυπτό στις περισσότερες πλατείες της πόλης. Ολα τα τοπικά προϊόντα των Γρεβενών έχουν ως βάση τα μανιτάρια, όπως η μανιταρομαγειρίτσα, η μανιταρόπιτα, ο μανιταροτραχανάς, το ποντιακό πλιγούρι με μανιτάρια, τα μανιτάρια τουρσί, τα αποξηραμένα μανιτάρια, λικέρ από μανιτάρι, ζυμαρικά με μανιτάρι, παστέλι με μανιτάρι, μέχρι και γλυκό κουταλιού μανιτάρι! Αξίζει να σημειωθεί πως, την περίοδο της Κατοχής του 1940 αλλά και του Εμφυλίου Πολέμου, οι κάτοικοι των Γρεβενών κατάφεραν να επιζήσουν τρώγοντας μανιταρόσουπα!
